بافندگی یک شغل بسیار قدیمی است که از قدیم تا حالا رواج دارد که در ذیادتر زنان خانه به این شغل مصروف هستند .شغل بافندگی بهترین شغل برای زنان خانه است که به این شغل مصروف هستند وداری درامد خوبی هستند
زنان و دختران خانه که به شغل بافندگی هستند روزانه در خانه با دیگر اعضای آن فامیل مصروف بافیدن هستند .در زمان قدیم شغل بافندگی داری اهمیت خاصی بود اما از وقتی مال های ماشینی آمده کار وبار بافندگان را به زمین شانده ومانع بیشرفت ذیاد آنها گردید ومانند گلیم ( قالین ) که حتی بهتیرن قالین در فاره آسیاه شناخته شد و مقام اول را نصیب خود کرد این همه از موفقیت را از بافندگی کسب کردن چرا که /ان قالین توسط دست ساخته شده نه ماشین این خاطر است دارای اهمیت خاصی دارد .
اما این شغل بافندگی فعلا خیلی کم شده و مردم دارن این شغل بافندگی را ترک میکنند و علت آن است که دولت هیج توجهی خاصی برای مردمی که در این شغل کار میکنند و مایع افتخار از بابت شغل بافندگی هستند و خرج مصرف خانواده خود را از آن بدست میارند بخاطر کم توجهی دولت ماست که میگزارد مال را از خارج کشور وراد این میسازد ومال بی کیفیت را به بازار عرض میکنند و باقینت بیسار ارزان بفروش میرساند آیا آن کسی که یک عمر خود را برای صرف کرده درین را بافندگی وقالین که /ان میبافند حتی که قیمت هم نمیکنند چرا باید همچون کاری شود ؟ چرا مردم برای اینکه از ساخت کشور خود استفاده کند بجای آن مالی که از خارج وارد کشور میشود مورد استفاده قرار میکیرد .
کشور ما برای همین کارا است که پیشرفت نمیکند چون تمام سرمایه خود را به خارج از کشور مصرف میکند وهیچ توجهی برای ما ندارد .
با وجود اینکه بافندگی یک شغل بسیار قدیمی است که در افغانستان است که بیش از چندین خانه ازکسب بافندگی درامد دارند بازم هم در مقابل جنس خارج ارزش خاص خود را از دست داده است چرا دولت ما هیچ توجهی ندارد چرا ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
