ارزش وقت

Posted on at


جوانی خود جزئی از عمرو زند گی است و لیکن دوره جوانی با توجه به اینکه ین زندگی جوشان و سر شار از عزم و اندیشه نافذ و مرحله و دروره قدرت و نیرومندی بین دو ضعف و سستی :کودکی و پیری است ،دارای ارزش ویژه و ممتازی است چون خداوند به وقت قسم خورده پس نشان می دهد که مهم است و از آن با خواست می کند.

خصایص و ویژگی وقت بر ما واجب است که این ویژگی ها را به درستی دریابیم و متوجه آنها باشیم و در پرتو این ویژگی ها با وقت و زمان بر خورد کنیم.

وقت چون ابر به سرعت می گذرد و چون بادتندی روان است حواه وقت شادی باشد یا اندوه . به صورتی که در هنگام مرگ این همه عمر همچون ساعتی و لحظه ای در دنیا به نظر می رسد. سرعت انقضا و سپری شدن وقت

  وقتی که گذشت بر نمی گردد و عوضی نداردهیچ روزی نیست که سپیده بدمد و ندائی سر ندهد و انسان را مخاطب خود نسازد که  ای فرزند آدم ، من مخلوق تازه ای هستم و بر عمل تو گواهم پس از من توشه ای بیندوز زیرا چون گذشتم هرگز تا رستاخیز بر نمی گردم . پس چنین چیزی با هیچ چیز عوض نمی شود.به راستی وقت گرانبهاترین چیزی است که انسان دارد.

 

با توجه به اینکه وقت زود گذر است و گذشته ی آن هرگز بر نمی گردد و هیچ چیز جای آن را نمی گیرد و عوض ندارد پس وقت نفیس ترین و گرانبهاترین چیزی است که انسان دارد زیرا وقت ظرف هر عملی و هر تلاشی و هر چیزی است که انسان به دست می آورد نبا براین وقت در واقع چه برای افراد و چه برای جامعه سرمایه ی حقیقی است . در وقت زندگی است و زندگی انسان جز وقت چیز دیگری نیست.
ای فرزند آدم تو جزءمجموعه ای از ایام نیستی پس هر گاه روزی گذشت بعضی و برخی از تو گذشته است. انسان زمانی قدر وقت را می داند که بدان دسترسی ندارد مانند ساعات و لحظه ای که اجلش فرا می رسد.

  

کسانی که با مشغول کردن خود به کارهای بیهوده مانند گشتن همراهی افرادنااهل و...وقت خود را به لهو و لعب می گذرانند و می گویند ما می خواهیم وقت کشی کنیم ! و این بیچارگان بینوا نمی دانند که هر کس وقت خود را بکشد به حقیقت خویشتن را کشته و نفس و زندگی خویش را از میان برده است و این خود کشی تدریجی است.

لازم است که انسان نگرش صحیح و درست و توجه به گذشته را داشته باشد تا از رویدادها و سر نوشت ملت های گذشته و سنت الهی دربارهی آنان پند و عبرت بگیرد چون گذشته ظرف رویدادها و گنجینه عبرت ها و اندرز ها است مومن به دنبال حکمت است پس باید آنچه از گذشته فراخور امروز است ازآن استفاده کرد .نمی شود همه چیز را به دلیل قدیمی بودن رها کرد ،زیرا قدمت و کهنگی در بعضی از چیزها مزیت و برتری و فضل میباشد و اصولاً نمی توانند تازگی داشته باشند.

 

جوانی خود جزئی از عمرو زند گی است و لیکن دوره جوانی با توجه به اینکه ین زندگی جوشان و سر شار از عزم و اندیشه نافذ و مرحله و دروره قدرت و نیرومندی بین دو ضعف و سستی :کودکی و پیری است ،دارای ارزش ویژه و ممتازی است چون خداوند به وقت قسم خورده پس نشان می دهد که مهم است و از آن با خواست می کند.

خصایص و ویژگی وقت بر ما واجب است که این ویژگی ها را به درستی دریابیم و متوجه آنها باشیم و در پرتو این ویژگی ها با وقت و زمان بر خورد کنیم.

وقت چون ابر به سرعت می گذرد و چون بادتندی روان است حواه وقت شادی باشد یا اندوه . به صورتی که در هنگام مرگ این همه عمر همچون ساعتی و لحظه ای در دنیا به نظر می رسد. سرعت انقضا و سپری شدن وقت

  وقتی که گذشت بر نمی گردد و عوضی نداردهیچ روزی نیست که سپیده بدمد و ندائی سر ندهد و انسان را مخاطب خود نسازد که  ای فرزند آدم ، من مخلوق تازه ای هستم و بر عمل تو گواهم پس از من توشه ای بیندوز زیرا چون گذشتم هرگز تا رستاخیز بر نمی گردم . پس چنین چیزی با هیچ چیز عوض نمی شود.به راستی وقت گرانبهاترین چیزی است که انسان دارد.

 

با توجه به اینکه وقت وزد گذر است و گذشته ی آن هرگز بر نمی گردد و هیچ چیز جای آن را نمی گیرد و عوض ندارد پس وقت نفیس ترین و گرانبهاترین چیزی است که انسان دارد زیرا وقت ظرف هر عملی و هر تلاشی و هر چیزی است که انسان به دست می آورد نبا براین وقت در واقع چه برای افراد و چه برای جامعه سرمایه ی حقیقی است . در وقت زندگی است و زندگی انسان جز وقت چیز دیگری نیست.
ای فرزند آدم تو جزءمجموعه ای از ایام نیستی پس هر گاه روزی گذشت بعضی و برخی از تو گذشته است. انسان زمانی قدر وقت را می داند که بدان دسترسی ندارد مانند ساعات و لحظه ای که اجلش فرا می رسد.

  

کسانی که با مشغول کردن خود به کارهای بیهوده مانند گشتن همراهی افرادنااهل و...وقت خود را به لهو و لعب می گذرانند و می گویند ما می خواهیم وقت کشی کنیم ! و این بیچارگان بینوا نمی دانند که هر کس وقت خود را بکشد به حقیقت خویشتن را کشته و نفس و زندگی خویش را از میان برده است و این خود کشی تدریجی است.

لازم است که انسان نگرش صحیح و درست و توجه به گذشته را داشته باشد تا از رویدادها و سر نوشت ملت های گذشته و سنت الهی دربارهی آنان پند و عبرت بگیرد چون گذشته ظرف رویدادها و گنجینه عبرت ها و اندرز ها است مومن به دنبال حکمت است پس باید آنچه از گذشته فراخور امروز است ازآن استفاده کرد .نمی شود همه چیز را به دلیل قدیمی بودن رها کرد ،زیرا قدمت و کهنگی در بعضی از چیزها مزیت و برتری و فضل میباشد و اصولاً نمی توانند تازگی داشته باشند.



About the author

mohammadwaseeq

Mohammad Waseeq was born in Nimroz-Afghanistan. He graduated from Farokhi high school in Nimroz. Mohammad is studying Medical in Qhalib private Higher Education university in Herat-Afghanistan. Mohammad has ability to speak and write in these 3 language Pashto, Dari and English. As to this ability he has interest to write…

Subscribe 0
160