نابرده رنج گنج ميسر نمي شود مزد آن گرفت جان برادر كه كار كرد
شاعر با سرودن اين بيت كه بيان كننده مفهوم وسيع، جامع و همه جانبه است، خواسته تا در پهلوي چيدن واژه هاي رنج وگنج و ديگر زيبايي هاي ساختاري شعر، پند ونصيحت پدرانه براي خواننده داشته باشد كه اگر انسان به محتواي آن تفكر نمايد، به انديشه وسيع وعميق شاعر پي خواهد برد. انديشه ايكه شايد باعث ايجاد تغيير و تحول در زندگي هر يك از انسانهاي متقكر و عاقل شود.
سراينده مي خواهد بگويد كه هيچ گنج(ثروت) بدون تحمل و قبول و زحمت(سعي و تلاش) بدست نمي آيد. براي اثبات گپش مثل آورده، همچنان كه مزد كارگر بعد از به پايان رساندن كارشش داده ميشود، انسان هم بدون تپ و تلاش به آروزها و خواسته هايش دست نمي يابد.
همه انسانها در زنده گي اميد و آرزوهاي در سر مي پروراند، براي رسيدن به آنها و به حقيقت پيوستن اين روياها بايد جد وجهد نمود؛ مشكلات و رنج ها را تحمل كرد، چون درين دنياي پر از مشكلات و درهم وبرهم ها كسي مي تواند از آزمدن زنده گي فايق به درآيد كه از دل و جان براي رسيدن به هدف و آرزويش، مسير پر مشالفت و پيچيد را طي كرده باشد كه در حقيقت لازمه چنين موفقيت، داشتن صفات چون صبر و بردباري، شكيبايي و پشت كار را خواهان است.
با اطمينان كامل مي توان گفت انسان با نيروي عقلي و جسمي ايكه ايزد پاك برايش عطا كرده مي تواند به تمام آرزوهاي بزرگ و كوچكش دست يابد. بايد گفت كه شايد در اين مسير چندين بار به شكست مواجه شود؛ اما نبايد شكست را پذيرفت با اعتماد به نفس كامل همه درهاي شكست را بست و به سوي دروازه هاي آهنينپيروزي گام نهاد و با داشتن بتزوهاي آهنين شد و آنها را يكي پي ديگري باز كرد.
با داشتن چنين صفات بدون ترديد، راز رسيدن به قله هاي موفقيت دست خواهد آورد و پيروزيهاي زياد در زندگي اش كمايي كرد. آن وقت است كه با دست يافتن به كاميابي هاي بزرگ مزد زحمات چند ساله خود را گرفت.
نگارنده: معروفه صديقي
