زمستان فصل چهارم(آخر) سال است. دراین فصل هوا بسیار سرد و با بارش باران و ژاله و برف توام می باشد.بارش برف، در پهلوی به وجود¬آوردن بعضی مشکلات برای فامیل های مستضعف و فقیر دارای فواید زیاد است. شعف وخوشی خاص بین مردم، به خصوص دهاقین، بزرگان،جوانان و اطفال خانواده ها بوجود می¬آرد. در پهلوی دیگر نعمت¬های خداوند بزرگ و لایزال یکی هم نعمت با ارزش بارش برف است که به بندگان خود عطا وبخشش می¬کند؛ لذاهمه انسان¬ها باید شکر گذار این نعمت با ارزش الهی باشند.
زمستان با باریدن برف مفهوم خاص پیدا می¬کند؛ برفبا پوشاندن لباس حریر و نرم، طبیعت را زیبا ، قشنگ، پاک و دیدنی¬تر می کند. جدا از زیبایی و پاکی ظاهری ،باطن زمین را از تمام بلاها و آفت¬ها پاک نموده و در امان نگهمیدارد و زمین را برای کشت و حاصل محصولات مختلف زراعتی آماده می¬کند.
دهاقین با سرازیر¬شدن، نخستین دانه های سفید برف به شادی پرداخته، آنرا به فال نیک می¬گیرند و سال و بهار آینده را، سال وبهار سرسبز،پر بار و مملو از برکت و حاصل¬خیزی محصولات زراعتی پیش بینی می¬کنند.
خانواده¬ها، با استفاده از فرهنگ اسبق و بجا¬مانده (برفی کردن)، یکدیگر را برفی می¬کنند؛ این فرهنگ بهانه وفرصت¬ایست برای دید وباز دید وجمع¬شدن فامیل¬ها به دور یکدیگر. صاحب¬خانه با پختن غذاهای مختلف محلی از جمله (کچری گوشت¬لند)،کشمش پلو و غیره از مهمانان پذیرایی می¬کند. شب را با نشستن بر دورا دور کرسی و گفتن قصه¬ها و خاطرات دوران گذشته، خوردن اقسام میوه¬های مختلف خشک زمستانی؛ چون(انواع تخم ها، مغز بادام، خسته، پسته، چهار مغز و ...) و نوش جان¬کردن چای سبز وسیاه به نیمه رسانده، هوای سرد زمستانی را تبدیل به فضای گرم و مملو از صمیمیت، دوستی و محبت می¬نمایند.
جوانان با رفتن در تفریگاها و پارک¬ها از زیبایی طبیعت لذت می¬برند و با ایجاد بازیها و سرگرمی های چون؛برف جنگی، فوتبال، ساختن لخشک¬ها و آدم برفی¬های قشنگ و دیدنی به ساعت تیری می¬پردازند و روزهای سرد برفی را با ساختن سرگرمی¬های مذکور به شادی و سرور سپری می¬کنند و روز های پر از خاطره در زندگی خود بجا می¬گذارند.
خلاصه اینکه برف یک نعمت بسیار مفید و تآثیرگذار به روی زمین¬های زراعتی می¬باشد˓برفسرمایهء دهقانان است؛ پس از خدا می¬خواهیم این نعمت را از زمستان¬های کشور ما کم نکند تا زمستان ما با لباس سفید برف همیشه مزین باشد.
نگارنده: معروفه صدیقی