دو کلمه خطا وعذر دوکلمه ای اند که همیشه ودر همه جا باهم متوصل است واستفاده از آن به یک وجه است.

انسان ها همیشه جایزالخطا اندودراین دنیا قسمی زنده گی میکنند که حتما در کارهای که انجام میدهند میطلبد تا در گوشه ای از آن خطایی را انجام دهند. .کار های را که انسان انجام میدهد عاری از مشکلات نیست اما نه به گونه ای که این مشکلات به خطا برگشته باشد ومکرر انجام پذیرد. زیرا خطا آنست که از انسان سر میزند تا موجب آن میشود تا از مقابل طلب پوزش نماید

.

ودربلاک امروزام به عنوان (خطا مکن وعذر مخواه ) پرداخته ام.

معمولا انسان ها درین دنیا طوری زنده گی میکنند.که همیشه وبه هر موقفی که استند ،ادعایی این را دارند که ما بهترینیم ودم از خوبی میزنند. اما با این ادعایشان باید بهتر بودن شان را نشان دهند.

زنده گی را باید طوری بگزرانیم تا بینهایت بکوشیم، که از ما بدی سرنزند. بدی آنست که در حق دیگران صورت میگیرد که موجب عذر خواهی میشود وناگزیر از آنیم تا عذر بخواهیم چون در دنیا کار بد است که خطا گفته میشود نه مشکلات

.

اما انسان های خوب وبا ایمان خالص اند که نه بدی میکنند.نه عذر میخواهند. آنها بادرک کامل وفهم دانشی که دارند میدانند که انسان نباید در حق دیگران بدی نماید، تا مدیون کس باشند .اشاره دراینجاست انسان هر قسم باشد بازهم طبعا میپذیردتا خطایی را انجام بدهد اما نه آنقسم که همیشه در انجام مکرر باشد وهمیشه درنزد دیگران سر فرورآورده و پوزش بطلبد

.

وافرادی هم استند که همیشه خطا میکنند اما در کوشش این نیستند تا از خطاهای شان عبرت گرفته وبرای بهبود وضع شان از آن استفاده کنند .بلکه به این عمل شان عادت گرفته وبرخود تلقین مینمایند تا همیشه در نزد دیگران طلب پوزش دارند. اگر چه این پوزش شان این را نشان میدهد که خطایی را انجام داده اند که معذور اند اما خرد وعقل لازم آن دارد تاسر در گریبان نموده وبگوید :ای عاقل بس است........................ا

افرادی که همیشه معذرت خواهند ،خودشان خود را تحقیر میکنند واین را میقبولانند تا همیشه درنزد دیگران با سر فرودآورند، واین عمل شان جهالت شان را اظهار مینماید.

اما افرادی که همیشه میبخشند آن دسته مورد احترام اند وجایگاه شان را بلند میبینند تادیگران را میبخشند

انسان های بد همیشه با بدی که انجام داده اند به نام منافق مسمی شده اند. که این کارشان روی خود را سیاه میکنند وهرگز عذر شان روی شان را سفید نمیسازد. واین در خصلت منافقین اند که از خطاهای شان پروایی ندارند

.

این عذر خواهی ها همه ندامت است .

زیرا عذر خواهی در ظاهرش به حکم ندامت است

ودر باطنش به حکم تکراربه دلیل عدم پشیمانی

چه خوبست تا همیشه خوب باشیم وکاری را انجام دهیم تا به بدی مسمی نگشته ودر آن صورت از دیگری پوزش نطلبیم

.

(خوبان خوب اند وباید بخشید)

بازهم (خطامکن در مقابل عذر مخواه)

پرستو "رحمانی"