اینبار میخواهم جدا از بحث های گذشته، مبحثی منحصر به فرد را برایتان ایراد کنم.

آیا تا به حال با واژه "رهبری فکری" مواجه شده اید؟

اصلا این واژه چه مفهومی را به شما میرساند؟

در این بلاگ میخواهم پیرامون رهبری فکری و ویژگی های یک رهبر فکری برایتان چند سطری به نگارش گیرم. امیدوارم موضوعاتی را که در این مبحث به اشتراک میگذارم مورد علاقه شما قرار گیرد.

رهبری یعنی نفوذ در دیگران و این نفوذ باید پیوسته با محبوبیت همراه باشد. نفوذی که روی فکر و اندیشه تسلط میکند و زمام اندیشه را در دست میگیرد.

قدرتی که مردم را ناخود آگاه به سمت خود میکشاند و بر ذهن و اندیشه آنها غالب میاید. بزرگ ترین رهبران دنیا کسانی اند که همواره در صورت بود و نبود شان، افکار دیگران را به سمت خود میکشانند و بر آنها حکم روایی میکنند.

نه زور است و نه تفنگ، نه جبر است و نه اجبار!

فقط تسلط بر روان است که قدرت را میطلبد، قدرتی که دیده نمیشود اما همواره حضورش احساس میشود. حضور سبز یک احساس جدید از نوع اندیشه گرایی و اندیشه طلبی.

اما چه کسی این همه قدرت را در دست خواهد داشت؟

سوالی که برای ما خلق میشود این است که چگونه میتوان شخصی را یافت که رهبری فکری شود؟

قبل از همه چیز باید ویژگی ها و خصوصیات یک رهبر فکری را دانست.

در قدم اول، رهبری باید در ذات یک رهبر فکری نهفته باشد. زیرا رهبری امری ذاتی است و نه کسبی.

در قدم دوم، رهبر باید بیش از خود به دیگران اهمیت بدهد و آرمان و آرزوی دیگران یا جامعه را مورد هدف قرار دهد نه اهداف خود را .

در قدم سوم، عدم سؤ استفاده از اعتماد مردم به رهبر او را به یک رهبر فکری مبدل خواهد کرد.

این 3 ویژگی مهم ترین خصوصیات یک رهبر فکری است، گرچه یک رهبر فکری واقعی دارای خصایص متعددی میباشد که شاید بلاگ ها اندر بلاگ ها نیاز باشد تا خصوصیات او را توصیف کرد. اما در اینجا به این 3 ویژگی کفایت میکنیم.

در این مقاله تمام مطالب از دید خود نویسنده (فواد فروغ) بوده و فقط برداشت شخصی را به نگارش گرفته ام.

اما حالا نظر شما!

رهبر فکری شما چه کسی است؟

منتظر بلاگ های بعدی من باشید!

"فواد فروغ"