اعتماد بین افراد, بین خوانواده ها, سازمانها,کشورهای گوناگون و فرهنگهای متفاوت باعث تغیر پذیری صد در صدی میشود.
با ایجاد, گسترش و همچنان حفظ اعتماد نتایج مثبت و پایداری بوجود میاید....
ولی با فقدان و کمبود اعتماد قدرتمندترین کشورها, پر انگیزه ترین فعالیت ها, قوی ترین دوستی ها, کارآمد ترین مدیریت ها ورهبری ها, و عمیق ترین عشق ها منعدم میشود...
اگر ما به عنوان یک فرد اقدام به تحقق یکی از اهداف مان کنیم, با برنامه ریزی کاملا موفق, در صورت وجود تمام امکانات, در صورتی که تمام آمار و اطلاعات در دسترس مان باشد و در صورتیکه ما حاوی تمام تایید ها و موافقت ها باشیم, و تمام اسناد و مدارک رو هم داشته باشیم,,, کارمان به مرور زمان سیر نزولی پیدا خواهد کرد, الی داشتن یک اعتماد قوی و مثبت متقابل.
در حقیقت بی اعتمادی میتواند نتیجهء چندین حالت باشد:
میتواند نتیجهء رفتار غیر اخلاقی مان و یا هم شاید نتیجهء رفتار اخلاقی با عدم صلاحیت و یا فقدان آن باشد...
در هر یکی از این حالات که باشد, مارو با برخوردها, با انگیزه های عکس مان و با اصطکاک مواجه میکند, چه در مسائل خوانواده گی, چه در یک پیوند دوستی و چه در روابط بین افراد یک سازمان...
وقتی مردم به همدیگر اعتماد ندارند, تمام کارها به کندی و به یک نحوی سست عنصری پیش میرود, انگار ما مرده ایم و نمیتوانیم سریع پیش برویم...پس موجودیت آن سریع السیر مارو در جهت کسب موفقیتهای مان سوق میدهد و کارها بیش از پیش سریع میشود.
اگر ساده بگم اعتماد یعنی اطمینان, یعنی اینکه بدون کدام قید و شرطی به صداقت و رفتار متقابل باور دارم و عدم آن شکاکیت و تردید داشتن در هر رابطه ئیست... چه بسا باعث در هم پاشیدن میشود, از کوچکترین ارتباطات گرفته تا اوج فعالیت ها حتی فراتر از کشورها.....................................................................................................
در نهایت میخوام بگم که در صورت از دست دادن اعتماد, حالا در هر جای که میخواد باشد,باز یافتش مشکل است اما ناممکن نه.....................
