فقدان ضد قدرت: هرقدرتی، چنانچه با یک ضد قدرت متعادل و کنترول نشود، به سمت فساد میل می کند. اما قدرت کارفرما در ژاپن حدو مرزی ندارد.
در این زمینه آقای «م.ت. توجیکی» رئیس شرکت«نیپون استیل» اعلام می دارد که کنترل کنندۀ قدرت یک مدیر ژاپنی تنها خود اوست.
شورای اداری، و رد نتیجه مدیریت یک مؤسسۀ اقتصادی دروازۀ بسته ای است که معمولا کنترل خاجی به آن راه ندارد. سهامداران نه مایلند و نه برایشان امکان دارد که از قدرتشان در مجمع عمومی استفاده کنند.
سرانجام، باید گفت که از نظر قدرت، سندیکاهای کارگری نسبت به مدیریت در موضع نابرابری قرار می گیرند، زیرا منزوی و محدود به یک مؤسسۀ اقتصادی هستند و برخلاف سندیکاهای غربی نمی توانند بر روابط همبستۀ بین یک سازمان سندیکایی در سطح یک حرفه یا در سطح ملی تکیه کنند.
مدیران ژاپنی نسبت به سندیکاها از قدرت و آزادی عمل بیمانندی برخوردارند. مسلما، چنین به نظر می رسد که کارفرمای ژاپنی در مجموع به اعتماد حقوق بگیران پاسخ داده باشد.
با وجود این باید گفت که موضع بسیار برتر کارفرما گاهی ممکن است به سوء استفاده از قدرت منجر شود. بنابراین، آنچه باقی می ماند بررسی این مسئله است که به چه صورت تعادل قدرت بین کارفرما و کاگر ژاپنی برقرار خواهد شد، تعادلی که متکی بر اصول دموکراسی و عدالت اجتماعی باشد.
