در یونان باستان انار یکی ازمختصات هرا و افرودیته بوده است . در رم تاج سر عروسان از شاخه های انار بن فراهم می شده است . در اسیا تصور انار شکسته نشان دهنده ی ارزو است . در افسانه های ویتنام انار پوست می ترکاند و صد بچه به دنیا می اورد و انار میوه ای نماد باروری مادرانه است که در هند زنان برای برطرف کردن نازایی اب انار می شوند .
عرفان مسیحی نمادگرایی باروری انار را در زمینه یی روحانی می بیند و بدین گونه است که یوحنای صلیبی از دانه های انار نماد کمال الهی را می بیند . چرا که کمال الهی اثرات بی شمار در بر دارد و گردی انار را نشانگر ابدیت الهی و گوارایی اب ان را نماد نشه ی روح مهربان و اگاه می داند . در اخر انار رفعیترین راز خداوند .عمیقترین قضاوت و جلیلترین بزرگی می خواند . در یونان باستان دانه های انار نماد خطا است . پرسفونه برای مادرش حکایت می کند که چگونه بر خلاف میلش فریب خورده . دانه ی اناری که نذر دوزخ می شود . نماد شیرینی مشومی است و به همین دلیل پرسفونه به فریب تسلیم شده و برنا بر این شایسته ی مجازات بوده از این رو مجبور است که یک وسم عمر خود را در دوزخ بگذارند .و از سوی دیگر با چشدن یک دانه ی انار پرسفونه روزه ی خود را شکسته . زیرا طبق قانون دوزخ هر کسی که در دوزخ غذا بخورد نمی تواند به اقامتگاه زندگان بازگردد . اگر پرسفونه توانست زدنگی خود را بین دو جایگاه تقسیم کند به دلیل التفات خاص زیوس بود.
این دانه ی قرمز و اتشین از یک میوه ی جهنمی به عبارت دیگر این ذره ی اتش ختونیایی را پرسفونه به نفع ادمیان می ربایند زیرا صعود او از قعر زمین به سطح زمین به معنی گرما و سبزی زمین است . نشانه ی نوبهار و به ترتیبی غیر مستقیم نشانه ی باروری است با این دیگاه پرسفونه به بی شمار قهرمانان تمدن ساز می پیوندد که به خاطر دنیا اتش را دزدیده اند تا بقای این جهان و زندگی دنیایی را تضمین کنند .
