امروز روز دوم عید سعید فطر بود و همراه با فامیلم از خانه به قصد بازدید از دوستانم بیرون شدم و در جریان عبور از یک جاده دیدم که ازدحام است و وسایط تراکم نموده اند به راننده تکسی گفتم تا کمی پیش تر برود و نا گهان دیدم که چند تا جوانهای تقریبا 20 تا 25 ساله با هم درگیر شدند و خون از سرو کله هایشان سرازیر شده بود و هنوز با هم در حالت لت و کوب همدیگر بودند. و ازینکه بیش از حد همدیگر را مجروح نموده بودند بسیار متاثر شدم و درین حالت حدیث مبارک رسول الله صلی الله علیه وسلم یادم آمد که فرموده اند: 

 شما کوشش کنید که ربانی باشید نه رمضانی:
یعنی مفهوم و مطلب این حدیث شریف اینست که فقط اعمال را که در جریان یک ماه رمضان مانند نماز های با جماعت، ختم های قرآن، کمک به بینوایان، خودداری از دیدن به نا محرم، خشم خودرا فرو خوردن، و کسی که برای تان دشنام داد شما برایش نصیحت کردن و امثالهم این اعمال، انجام میدادید، پس بعد از ماه مبارک رمضان هم همینگونه باشید و کسی اعمال رمضان را بدون روزه آن در دیگر ما ه ها انجام داد پس او شخص ربانی است و کسیکه بعد از ختم رمضان اعمال رمضانی را ترک گفت پس نظر به حدیث بالا او فقط رمضانی است نه ربانی و مانند آنست که بعدازینکه از حمام خارج شده دوباره کالای کثیف خودرا پوشیده است.

و این جوانهای در حال جنگ چه خوش بود که بجای جنگ و ریزاندن خون شان، همدیگر را در آغوش میگرفتند و عید مبارکی میکردند و به همدیگر میگفتند که " عیدت مبارک، روزه و نماز قبول و همچنان داخل حاجی ها و غازی ها" که اکثر مردم افغانستان این جمله را در هنگام مصافحه به همدیگر میگویند.