روز یکشنبه گذشته به آزمایشگاه فلم های کوچک که توسط جشنواره فلم سن دنس و آموزشگاه سن دنس برپاه شده بود پیوستم. نه تنها با دید یک سرمانه گذار, بلکه به حیث یک فلمساز فلمهای کوچک در آن اشتراک کردم. بنا بر این هر قسمت معلومات برایم حیاتی بود. این رویداد, تمام روز بود و توسط برنامه ریزان فلم های کوچک هر یک مایک پلنتی, ایملی دو و بیکا کتز سازماندهی شده بود. در هوای بسیار گرم نیویورک, در یک جای بسیار زیبا و دارای سیستم تهویه بودن و از با استعدادترین و شاید خوشبخت ترین فلمسازهای این روزها آموختن بسیار احساس زیبای دارد.
برنامه با یک معرفی از مایک و ایمیلی در مورد, ختم شد و اشتراک کنندگان تمام پرسشهای خود را در مورد اشتراک فلمهای شان در سن دنس پرسیدند. اینکه چند فلم قبول شد؟ چند تا نمایش داده شد؟ یک فلم کوتاه عالی چیست؟ در مورد نمایش آنلاین و اختصاصی وغیره .این یک جلسه بسیار ضروری پرسش و پاسخ بود.
برنامه معرفی توسط یک هیت به رهبری هووارد گارتلر برگزار شد. کریگ زابل عضو هیت داوری, فلم جهان عالی صدا را برای نخستین باردر سندنس”Sundance” و اس اکس اس دبلیو”SXSW” در سال 2007 به نمایش درآورد. فلم دومش بنام پیروی در سال 2012 در جشنواره سن دنس به نمایش درآمد و جایزه ویژه جشنواره جهانی فلم لوکارنو را برد. فلم هایش چندین جایزه معتبر دیگر را نیز از آن خود کرده است که یاد آوری شان در این بلاگ مختصر نمی گنجد. در جریان جلسه پرسش و پاسخ از کریگ پرسیدم که آیا انکشاف رابطه های بین شخصیت ها در یک فلم کوچک نسبت به یک فلم بزرگ مشکل تر نیست؟ پاسخش مثبت بود. اگر فلم سازید و این مقاله را میخوانید و جابجایی چهره ها از نقطه الف به ب برای تان دشوار است, این پنده کریگ را بخاطر بسپارید و فلم خود را با یک صحنه که رابطه ها از قبل معین شده اند شروع کنید. فلم را زمانی شروع کنید که بازی کن ها غرق در دشواری های خود اند. پند دیگر کریگ پرسان این سه پرسش بود.
شخصیت های فلم چکار میکنند؟
شخصیت های فلم چی میگویند؟
مردم در مورد این شخصیت ها چی میگویند؟
همایش ذیل در مورد روند همکاری در فلم سازی و کار با هنرپیشگان بود.اعضای مشهور هیئت داوری عبارت بودند تولید کننده مایک اس رایان, تصویر بردار جودی لی لایپز, ویرایش گر میلودی لندن و الکس کارپوسکی. آقای مایک رایان بر فلم هاییکه به شکل گروهی ساخته میشوند تاکید کرد و همچنین فلم هاییکه به اساس برداشت فلمساز ساخته میشود و به دنبال راضی کردن همه نیستند. در قسمت دوم الکس کارپوسکی به ما یاد آور شد که هرگز بخش نخست فلم خود را نخست نسازیم. با تمام آشفتگی و سردرگمی که دارید, نخستین بخش را خراب خواهید کرد. جدا شما این را نمیخواهید. بنا تصویر برداری قسمت نخست را زمانی که اعتماد بیشتری داشتید و بازیگر ها باهم احساس راحتی بیشری میکردند شروع کنید. اگر برای شما ممکن بود.
الیزا هتمن فلمساز روبه شکوفایی که یکی از نویسنده ها و کارگردانهای مورد علاقه من است آخرین سخن ران بود.رشاد ارنستو گرین و کاتر هودرن اعضای هیت داوری تحت نام فلمهای کوتاه بسوی فلم های بزرگ بودند. آنها در مورد نخستین تجربه خود در مورد فلمهای بزرگ سخن راندند و از احساس رضایت خود بعد از این همه دشواری ها یادآوری کردند. باوجودیکه این فلمسازها روشهای کاملا متفاوت دارند و روایتگر داستانهای متفاوت اند, آنها بسیار بانیرو و علاقه بودند و این برایم الهام بخش بود. زمانیکه از آنها در مورد زمان مناسب توقف بازنویسی فلم نامه و شروع به ساخت فلم پرسیدم. این را برجسته ساختند که فلم را باید بدون انتظار زیاد و بازخور خواهی از دیگران ساخت. اگر همیشه دنبال بازخورخواهی از دیگران باشی, همیشه در حال بازنویسی داستان خواهی بود و در نهایت رشته داستان را از دست خواهی داد.
کاتر هودیرن دیدگاه جالبی در مورد تمویل همگانی داشت. به پیشنهاد او به عوض التماس از مردم برای پول, کاریکه در برنامه کک استارتر “Kickstarter” و اندی گوگو”Indie GoGo” میکنید. باید سهمگیرندگان را سهامداران فلم ساخت. به این روش مردم با علاقه بیشتری برای انکشاف فلم کار خواهند کرد. به باور من همه در اختیار داشتن درصدی از سهم فلم را ترجیع خواهند داد.
بعد از یک روز عالی و دریافت هزاران پند مفید و عملی و ملاقات با مایک, ایملی و بیکا ( که دوست من هم شد), بسیار احساس هیجان و انگیزش نه تنها در مورد فلمهای خود بلکه فلمهای دیگر بانوان که در سندنس به نمایش درآمد میکنم. طوریکه تعداد شما در جریان قرار دارید فلم انکس زنان را در کشورهای در حال توسعه, شروع از افغانستان با برنامه های مانند زنان انکس و برنامه فلم اگزمر توانمند میسازد. هدف ما ایجاد رابطه بین فلمسازهای ما و دانش آموزهای جوان در افغانستان است که میخواهند داستانسرا شوند. برعلاوه ما آنها را در برنامه اگزمر برای داستانها و فلمهایشان پاداش میدهیم. فلمهای کوتاه که در جشتواره فلم سندنس به نمایش درآمد آنها را بسیار انگیزه خواهد داد.
مهم تر از همه, به همه فلمسازهای علاقه مند که در صدد ساخت نخستین فلم کوتاه خود اند پیشنهاد میکنم که سال آینده در این جشنواره بخت خود را بیازمایند. این جشنواره یک تجربه بسیار با ارزش برای من بود. مهم نیست که در کدام بخش فلمسازی کار میکنید, از جشنواره چیزهای زیادی را خواهی آموخت مانند من.
تا بار بعدی
